Investeren in diaconale gemeenschappen

Wessel Nijholt en Elianne Schultz hebben er zin in. Zij komen vanaf september het diaconale team in de Maasstraat versterken. Hun opdracht is vooral om diaconale activiteiten vanuit onze brandpunten (vierplekken), hofjes en andere lutherse plekken te ondersteunen. De Diaconie investeert hiermee in gemeenschappen als dragers van duurzaam diaconaat.

We vroegen Wessel en Elianne om zich aan u voor te stellen:

"Mijn naam is Wessel Nijholt en als nieuwe diaconaal medewerker leek het mij leuk om mijzelf even kort aan u voor te stellen. Met mijn 28 jaar ben ik binnen de Lutherse diaconie de jongste van het team. Samen met mijn vrouw Christel en onze hond Muesli woon ik in Leiden. Daar ben ik ook voor een groot gedeelte opgegroeid, hoewel ik in mijn leven op veel verschillende plaatsten heb gewoond en gewerkt.

Ook Amsterdam heb ik al eerder mogen ontdekken. De meest recent voorbeelden hiervan zijn mijn afstudeeronderzoek en mijn stage geweest. Afgelopen augustus ben ik namelijk afgestudeerd als hbo-theoloog. Deze studie heeft dan ook geleid tot deze nieuwe baan. Echter voordat ik theologie ging studeren ben ik een aantal jaar beroepsmilitair geweest. En nog eerder als sportinstructeur. Ook heb ik veel gereisd en vrijwilligerswerk gedaan in het buitenland. Zo valt op dat er veel diversiteit zit in mijn werk- en levenservaringen. En nu nog steeds probeer ik zoveel mogelijk verschillende dingen te doen en mee te maken. Naast het werk bij de Lutherse diaconie ben ik ook nog werkzaam als freelance sport- en groepslesinstructeur. Hierdoor prikkel ik niet alleen mijn geest, maar ook mijn lichaam blijft in vorm.

Verder vind ik het leuk om met allerlei mensen in contact te raken, een goed gesprek te voeren of samen te werken. Daarnaast lijkt het mij zeer leuk om leiding te geven binnen de (nieuwe) projecten en gezamenlijk iets moois op te zetten. Al met al hoop ik mijn talenten en ervaringen in te zetten binnen het werk van de Lutherse diaconie en kijk ik ernaar uit om lekker aan de slag te gaan. Wie weet spreken we elkaar dan wel even in het echt en kan ik ook kennismaken met u."

"Mijn naam is Elianne Schultz en ik heb erg veel zin om me vanaf september te gaan inzetten voor de Evangelisch Lutherse Diaconie in Amsterdam!

Al enige jaren ben ik actief in vernieuwend diaconaal werk in Amsterdam. Zo zette ik, omdat ik zelf moeder van drie kinderen ben, de Amsterdam Playgroup op, organiseerde ik activiteiten op het kerkplein op de buitenspeeldag en hielp ik met het opstarten van de éérste Amsterdamse Kliederkerk. Zo ontstonden veel (diaconale) contacten met gezinnen uit de buurt.

Vanuit mijn vorige baan heb ik veel Amsterdamse kerken ondersteund in het vormgeven van diaconale activiteiten met tieners. Bijvoorbeeld een high tea voor vluchtelingen, een brunch voor ouderen of een Actie Schoenendoos voor kinderen in arme landen. De laatste tijd help ik kerken om zich in te zetten voor (ex-)gedetineerden.

Ik vind het fantastisch hoe veelzijdig de kerk (in de brede zin van het woord) is. Elke kerk zet zich op zijn eigen wijze in voor een doelgroep naar keuze. De Lutherse Kerk in het bijzonder heeft een prachtige geschiedenis van diaconale inzet in de stad.

Ik zie er naar uit om de komende tijd de diverse Lutherse plekken in de stad beter te leren kennen en de unieke kansen van elke plek samen met de daar betrokken mensen verder te ontwikkelen tot betekenisvolle projecten en activiteiten."

Onze gemeenschap is onze reserve
Jaren geleden was ik (Hanne Wilzing) op werkbezoek bij een kleine kerkgemeenschap in Lobu een bergdorpje in Sulawesi (Indonesië). Ik sprak met het dorpshoofd en de kerkenraad over de dagelijkse problemen o.a. de armoede. ‘Hebben jullie een soort fonds, een financiële reserve, waaruit jullie hulp kunnen bieden aan weduwen, wezen, ouderen en arbeidsongeschikten?’ vroeg ik met in mijn achterhoofd diaconieën in Nederland met een eigen vermogen. Een ouderling antwoordde: ‘onze gemeenschap is onze reserve’. En hij vertelde hoe de mensen elkaar opvangen en bv. voedsel en zaaizaad gedeeld wordt.

Pinkstercafé - ontmoeting - in de Maarten Lutherkerk.

Uw Diaconie in Luthers Amsterdam gaat voor een diaconale (delende) kerk en voor een diaconale stad. We vinden het daarom belangrijk om te investeren in gemeenschappen. Dan denken we natuurlijk aan onze Kerkgemeenschappen rond de Brandpunten. Maar ook aan de hofjes waarmee we immers al een lange traditie hebben. En de zojuist gerealiseerde Augustanahof getuigt ervan dat het een springlevende traditie is. Maar we denken ook aan de andere lutherse plekken zoals de nieuwe Wittenberg met het Luther Museum en de kerkzaal die we ook voor kerk en buurt in zullen zetten. En de ankerplaatsactiviteiten van de Johanneskapelgemeenschap. De Maarten Luther Kerk en het Kemperblok met de diaconie-plekken. Veelsoortige gemeenschappen rond die plekken met als kenmerken:
- Omzien naar elkaar en naar de buurt – zoals de Eeuwige omziet naar de mensen en zich om ons bekommert (Luc.1: 68) zo zien wij om naar elkaar in onze Lutherse gemeenschap en naar elkaar in onze buurten en onze wereld (werelddiaconaat);
- Liturgie – in onze diaconaal centrum ‘In de Zwaan’ hangt aan de muur bij de voorzittersstoel een houtsnede van het Laatste Avondmaal van Jezus met zijn discipelen. We ontvingen dit als cadeau van onze lutherse partnergemeente in Warschau. Als we bezoekers hebben, bv. leerlingen die hun maatschappelijke stage bij ons komen doen, leggen we uit dat het Avondmaal staat voor de inspiratie van ons werk; de dienst van Jezus aan de wereld is onlosmakelijk verbonden met onze dienst in onze wereld, het delen aan tafel gaat door de stad en de wereld in;
- Zichtbaarheid – we willen het licht niet onder de korenmaat stoppen, maar laten schijnen en daarbij - zonder prekerig te worden en bij voorkeur wat onbekommerd - laten zien dat we Kerk zijn, dat we Luthers zijn, en waar we voor staan. Dan gaat het natuurlijk over onze woorden en over onze daden. Het gaat ook over onze communicatie. Zo willen we bv. graag dat op al die lutherse plekken de vlag met ons mooie logo wappert. Zo laten we de kerk zien in al haar veelvormigheid.

Diaconiestand - zichtbaar worden - in de Oude Lutherse Kerk.

Augustanahof met bewoners - mei 2017: nog in de steigers.

Met deze vorm van - letterlijk - bewaren van de panden die ons zijn toevertrouwd kunnen we een bijdrage leveren aan oecumenische presentie van kerk in de stad. En dragen we bij aan sociale duurzaamheid. Als lutheranen doen we het op onze lutherse plekken. Onze zusterkerken (Protestant, Rooms-Katholiek, Gereformeerd, EBG, Syrisch-Orthodox etc. etc.) doen het rond hun plekken, en waar mogelijk doen we het samen. Daar zijn De Nieuwe Stad en Stap Verder in Zuidoost mooi voorbeelden van. Kerk zijn we immers met elkaar. We hebben elkaar nodig om voluit de breedte, lengte, diepte en hoogte van de liefde van Christus te ontdekken (Ef.3:18) en dit concreet handen en voeten te geven.
Investeren in gemeenschappen als dragers van duurzaam kerk en diaconaat. Daar zetten we ons als Diaconie - diakenen, vrijwilligers en het team ‘In de Zwaan’ - van harte voor in. Samen met vele partners, maar vooral met u want u bent het echte ‘kapitaal’ van de diaconie. De gemeenschap is onze reserve.

Diaconale maaltijd in de Johanneskapel.

Hanne Wilzing.